Οι περιπτώσεις κατά τις οποίες ένα δόντι μπορεί να χρειαστεί μια στεφάνη είναι πολλές:
- Εκτεταμένη Τερηδόνα: Αρκετές φορές δόντια με εκτεταμένη τερηδόνα έχουν υποστεί τόσο μεγάλη απώλεια της οδοντικής τους ουσίας ώστε η αποκατάσταση με ένα απλό σφράγισμα ή με ένθετα και επένθετα, δε θεωρείται ιδανική λύση λόγω του αυξημένου κινδύνου κατάγματος του δοντιού. Σε αυτές τις περιπτώσεις η κατασκευή μιας στεφάνης (θήκης) του δοντιού είναι η καταλληλότερη θεραπευτική οδός.
- Απονευρωμένα Δόντια: Τα δόντια τα οποία έχουν υποβληθεί σε ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση) είναι πολύ επιρρεπή σε κατάγματα. Σε περιπτώσεις όπου έχουμε ένα απονευρωμένο δόντι στο οποίο παράλληλα παρατηρείται και απώλεια μεγάλου τμήματος της οδοντικής του ουσίας, τότε η ορθότερη επιλογή που μπορούμε να κάνουμε είναι αντί να το αποκαταστήσουμε με ένα απλό σφράγισμα, να τοποθετήσουμε μία στεφάνη έτσι ώστε να το προστατέψουμε από ένα ενδεχόμενο κάταγμα, το οποίο μπορεί τελικά να μας οδηγήσει και σε εξαγωγή του δοντιού. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υπάρχει καθυστέρηση στην κατασκευή της στεφάνης, εφ' όσον ο οδοντίατρός μας κρίνει ότι αυτή αποτελεί την ενδεδειγμένη αποκατάσταση καθώς δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις των ασθενών οι οποίοι αφού ολοκληρώσουν την απονεύρωση αφήνουν για δεύτερο χρόνο ή τελικά παραμελούν να φτιάξουν τη θήκη είτε για οικονομικούς είτε για άλλους λόγους, με αποτέλεσμα τελικά το δόντι να υφίσταται κάταγμα και να μη μπορεί να διατηρηθεί πλέον στο στόμα. Έτσι και η ενδοδοντική θεραπεία που πραγματοποιήθηκε πήγε χαμένη και πλέον ο ασθενής πρέπει να αναζητήσει άλλους τρόπους αποκατάστασης του ελλείποντος δοντιού, όπως εμφύτευμα ή κάποια γέφυρα, με πολύ υψηλότερο κόστος τελικά.
- Ραγισμένα Δόντια: Δόντια τα οποία έχουν κάποια ρωγμή είναι καλό να τα προστατεύουμε τοποθετώντας θήκη έτσι ώστε η ρωγμή να μην επεκταθεί και να καταλήξει σε κάταγμα, επομένως και σε πιθανή εξαγωγή.
- Σπασμένα Δόντια: Δόντια τα οποία έχουν σπάσει και έχουν χάσει ένα μεγάλο τμήμα της μύλης (τμήμα του δοντιού που φαίνεται στο στόμα) τους, δεν μπορούν να αποκατασταθούν με κάποιο σφράγισμα. Σε αυτές τις περιπτώσεις συχνά απαιτείται ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση), τοποθέτηση ενδορριζικού άξονα πάνω στον οποίο θα στηριχτεί η ανασύσταση της μύλης του δοντιού και στη συνέχεια η τοποθέτηση στεφάνης.
- Αισθητική Αποκατάσταση: Δόντια που παρουσιάζουν αισθητικά προβλήματα όπως δυσχρωμίες, κλίσεις, μικροσπασίματα μπορούν να βελτιωθούν αισθητικά με τοποθέτηση στεφανών. Βέβαια σήμερα πλέον δεν καταφεύγουμε συχνά στη λύση των στεφανών για αισθητικές αποκαταστάσεις, καθώς μπορούμε να διορθώσουμε τέτοια προβλήματα με όψεις ρητίνης (bonding) ή πορσελάνης, χωρίς να χρειαστεί να προβούμε σε εκτεταμένο τρόχισμα δοντιών και άρα μεγάλη απώλεια οδοντικής ουσίας.
- Εμφυτεύματα: Τα οδοντικά εμφυτεύματα αποκαθιστούν το τμήμα της ρίζας του δοντιού που αντικαθιστούν. Το τμήμα του δοντιού που βρίσκεται πάνω από τα ούλα και είναι ορατό στη στοματική κοιλότητα αποκαθίσταται με την τοποθέτηση στεφάνης η οποία εδράζεται πάνω στο εμφύτευμα.
- Γέφυρες Δοντιών: Οι γέφυρες οι οποίες αποκαθιστούν δόντια τα οποία λείπουν αποτελούνται ουσιαστικά από στεφάνες οι οποίες είναι κολλημένες μεταξύ τους στις πλάγιες επιφάνειες.
Σήμερα όμως πλέον αν τα παρακείμενα δόντια από αυτό που λείπει είναι σε καλή κατάσταση και δεν έχουν προβλήματα όπως τερηδόνες, εκτεταμένα σφραγίσματα ή απώλεια μεγάλου τμήματος της οδοντικής τους ουσίας, δεν προτείνουμε τη λύση της γέφυρας. Και αυτό γιατί δε θέλουμε να τροχίσουμε ουσιαστικά υγιή δόντια τα οποία πρέπει να αποτελέσουν τα στηρίγματά της γέφυρας αλλά εφόσον το υπάρχον οστό της περιοχής μας το επιτρέπει, προτείνουμε τη λύση της τοποθέτησης εμφυτεύματος.
